Georg Friedrich Händel

Georg Friedrich Händel - biografiaGeorg Friedrich Händel urodził się 22 lutego 1685 roku. Mimo tego, że w bardzo wczesnym wieku zdradzał ogromny talent do muzyki, jego ojciec zaplanował dla niego karierę prawnika i zakazywał mu gry na instrumentach. Młody Georg po kryjomu szkolił się we własnym zakresie gry na klawikordzie. Ojciec w końcu musiał ustąpić i Händel podjął naukę u Friedricha Wilhelma Zachowa, słynnego organisty. Nauczył się wtedy gry na klawesynie, organach, skrzypcach i oboju.

W 1702 roku podjął studia na uniwersytecie w Halle (zgodnie z życzeniem ojca – na kierunku prawniczym), ale porzucił je już po roku. Przeniósł się do Hamburga i zatrudnił się w operze jako skrzypek, a później klawesynista. W 1705 wystawił operę „Almira”, która okazała się sukcesem i pozwoliła mu wyjechać do Włoch, by dalej szkolić się w sztuce kompozycji. W tym czasie skomponował wiele oper, oratoriów czy kantat. W 1711 wyjechał do Londynu, z którym związał się na dłużej. W tym samym roku wystawił operę „Rinaldo”. Szybko zyskał uznanie jako największy narodowy kompozytor angielski (jego nazwisko zaczęto zapisywać „Haendel”), co z kolei przyniosło mu stanowisko oficjalnego kompozytora dworu angielskiego.

Rok 1714 przyniósł zmianę monarchy (na tron wstąpił Jerzy I), który nie cenił Händela, aż do momentu gdy usłyszał „Muzykę na wodzie” jego autorstwa (utwór ten wciąż pozostaje jednym z najbardziej rozpoznawalnych w jego dorobku). Kompozytor otrzymał stanowisko dyrygenta w nowo utworzonej Royal Academy of Music, a co za tym idzie wolną rękę w sprowadzaniu z Włoch śpiewaków. Pozwoliło mu to także na dalsze rozwijanie talentu i napisanie wielu oper, z których najsłynniejszą pozostaje „Juliusz Cezar” (1724). Po śmierci króla Jerzego I (a także nadaniu Händlowi obywatelstwa) w 1727 roku zamknięto Royal Academy of Music. Kompozytor nie zamierzał się poddawać i założył własną scenę operową nazwaną po prostu Academy of Music.

Jednak po ośmiu latach działalności i kilku sukcesach (np. oratorium „Uczta Aleksandra” 1736) sam Händel musiał stawić czoła finansowemu bankructwu i chorobie reumatycznej, która odbierała mu władzę w prawej ręce. Ostatnim wielkim sukcesem było oratorium „Mesjasz” z słynnym „Alleluja”, którego premiera miała miejsce w Dublinie w 1742 roku. Kolejne liczne dzieła przywróciły mu sławę i stabilność finansową, a z czasem nawet bogactwo. W 1752 roku Händel stracił wzrok (co sprawiło, że zaprzestał komponowania, chociaż dalej dyrygował, koncertował i przerabiał swoje dawne utwory), a zmarł 14 kwietnia 1759 roku. Pochowany został w opactwie Westminister.

Dodaj komentarz

Twój adres email nie zostanie opublikowany.