Giuseppe Verdi to XIX-wieczny, włoski kompozytor operowy. Swoją muzykę oparł na podkreślających akcję sceniczną i oddających wielkie uczucia oraz dramaty melodiach.

Giuseppe Fortunino Francesco Verdi przyszedł na świat 10 października 1813 r. w małej, włoskiej miejscowości Le Roncole koło Busseto. Jego rodzicami byli skromni kupcy – Carlo i Luisa. Podstawowe wykształcenie muzyczne zdobył w szkole w Busseto, a potem podjął studia w Mediolanie.

Edukację Verdiego wspierał jego przyszły teść – Antonio Berezzi, prezes Towarzystwa Filharmonicznego w Busseto. W 1836 r. Giuseppe poślubił córkę Berezziego – Margheritę. Wkrótce urodziły się ich dzieci – córka Virginia (zmarła w rok po narodzinach) i syn Icilio, a Verdi został nauczycielem oraz dyrygentem mediolańskiej orkiestry. W 1839 r. w Mediolanie odbyła się premiera pierwszej opery tego włoskiego kompozytora – „Oberto”. Niestety w niedługim czasie na Verdiego spadły dwie tragedie. W tym samym roku zmarł jego roczny syn oraz ukochana żona. Zbiegło się to również z chłodnym przyjęciem jego kolejnej kompozycji – opery komicznej pt. „Dzień królowania”. Po załamaniu nerwowym kompozytor zawiesił swoją działalność twórczą na dwa lata.

W 1842 r. Verdi zaprezentował swoje nowe dzieło – „Nabuchodonozora”, a rok później – „Lombardczyków”, którzy wraz z napisaną w 1845 r. „Joanną d`Arc” odczytywani są jako kompozycja nawołująca do ruchu wyzwoleńczego Włoch spod panowania rodu Habsburgów. Wtedy także w życiu artysty pojawiła się kobieta, która odmieniła jego los – śpiewaczka Giuseppina Strepponi, z którą miał dwójkę dzieci.

Do 1849 r. Verdi skomponował aż 14 oper ( w tym m.in. „Attylę”, „Makbeta”, „Jerusalem”, „Korsarza”). Jednak międzynarodową sławę przyniosły mu dopiero opery zatytułowane: „Rigoletto”, „Traviata”, „Trubadur”, „Bal maskowy” i „Moc przeznaczenia”. Wtedy także zmienił się charakter opery jako gatunku muzycznego: orkiestra zyskała na znaczeniu (tworzyła muzyczną charakterystykę poszczególnych postaci scenicznych i ustępów), zaś popisowe arie zostały wyparte przez recytatywy. Późniejsze dzieła operowe Verdiego („Don Carlos”, „Aida”, „Falstaff”) ukazały również zanik ścisłego podziału na numery, które wstrzymywały do tej pory płynny rozwój akcji scenicznej. Giuseppe Verdi zmarł 27 stycznia 1901 r. w Mediolanie.

Komponowane przez Verdiego utwory pełne były ludowych melodii, aby podkreślałćto, że pochodził on z prostego ludu, ze wsi.

Giuseppe Verdi – „Traviata”: