Witold Lutosławski urodził się 25 stycznia 1913 roku w Warszawie, tam też zmarł 7 lutego 1994 roku. Wybitny polski kompozytor czasów współczesnych. Ceniony także jako dyrygent i pianista. Jego ojcem był Józef Lutosławski. Talent Lutosławskiego porównywany był z talentem Chopina oraz Szymanowskiego. Za dokonania w dziedzinie polskiej muzyki otrzymał Order Orła Białego.
Lutosławski wychował się w rodzinie ziemiańskiej herbu Jelita. Od dziecka miał do czynienia ze sztuką. Pierwsze kompozycję zaczął tworzyć już w wieku 9 lat. Powstało wówczas Preludium na fortepian. Pobierał nauki gry na skrzypcach i fortepianie, a później kompozycji. Mimo muzycznego talentu wybrał studia matematyczne na Uniwersytecie Warszawskim. Po roku porzucił je na rzecz studiowania w klasie kompozycji u Witolda Maliszewskiego i fortepianu u Jerzego Lefelda.
W 1939 roku miał miejsce debit Witolda Lutosławskiego, kompozytor zaprezentował wtedy „Wariacje symfoniczne”. Jednak w jego dorobku artystycznym przede wszystkim znajdują się pedagogiczne utwory na fortepian (np. Melodie ludowe i Bukoliki) oraz piosenki dla dzieci, np. „Spóźniony słowik” lub cykl „Słomkowy łańcuszek”.
Lutosławski na początku II wojny światowej był radiotelegrafistą. Czas okupacji to okres występów w kawiarniach oraz tajnych koncertów. Inspiracji poszukiwał wówczas w folklorze. Po wojnie rozpoczął pracę w Polskim Radiu. W 1946 roku wziął ślub z Marią Danutą Bogusławską, z którą był aż do śmierci. Lata pięćdziesiąte przyniosły muzykę komercyjną. Pod pseudonimem „Derwid” komponował piosenki masowe i taneczne dla Mieczysława Fogga, Kaliny Jędrusik, Sławy Przybylskiej Ireny Santor czy Violetty Villas.
Utwory orkiestrowe Lutosławskiego charakteryzowały się technikę aleatoryzmu kontrolowanego. Kompozytor lubował się w dwuczęściowej formie dzieł, w której pierwsza to wstęp, a druga bogate rozwinięcie. Przykładem takiego zabiegu są II Symfonia i Kwartet smyczkowy. Ostatnie z utworów przypomniały dzieła Chopina, nawiązywały bowiem do stylu romantycznego. Lutosławski stworzył też cykl pieśni humorystycznych – Chantefleurs et Chantefables. Wielkim utworem Lutosławskiego była także IV Symfonia. W kolejnych latach artysta zajął się dyrygowaniem. Pracował z najważniejszych zespołami i orkiestrami na świecie: Royal Concertgebouw Orchestra, BBC Symphony, The Philharmonia Orchestra of London, New York Philharmonic, itd. Lutosławski zwiedził 23 kraje, dając mnóstwo koncertów. Najwięcej z nich odbyło się w 1993 roku, kiedy ukończył 80 lat.
fajnie opisane
dziękuję za pomoc
dzięki za pomoc 🙂