Gioacchino Rossini był włoskim kompozytorem oraz mistrzem bel canto, który zasłynął swoim napisanym w 22 dni „Cyrulikiem sewilskim”. Każde jego dzieło stanowiło niezwykły pomysł kompozytorski i przepełnione było poczuciem humoru jego twórcy.
Gioacchino Antonio Rossini przyszedł na świat 29 lutego 1792 r. we włoskim Pesaro. Jego rodzina była bardzo muzykalna: ojciec Giuseppe grał na trąbce, a matka Anna parała się śpiewem. Jako mały chłopiec Gioacchino pobierał lekcje śpiewu oraz gry na waltorni i wiolonczeli. W wieku 15 lat wstąpił do bolońskiego liceum o profilu muzycznym, w którym uczył się kompozycji. Jednocześnie pracował również nad własnym samorozwojem i studiował wielkich mistrzów (głównie Mozarta i Haydna).
W 1810 r. rzucił szkołę i mając możliwość wystawienia swojego utworu w Wenecji, skomponował operę pt. „Weksel małżeński”, która dała początek jego karierze. Trzy lata później odniósł swoje pierwsze sukcesy po wystawieniu opery seria „Tankred” oraz opery buffa pt. „Włoszka w Algierze”. Wkrótce Rossini podpisał kontrakt nakazujący mu pisanie dwóch oper rocznie, czego rezultatem były takie dzieła jak: „Zygmunt”, „Elżbieta, królowa Anglii”, „Turek we Włoszech”. W 1816 r. doszło do premiery jednego z najwspanialszych arcydzieł opery buffa, czyli „Cyrulika sewilskiego” o lekkim dowcipie i mistrzowskiej konstrukcji. W kolejnych latach Rossini stworzył swoje kolejne arcydzieła: „Otella”, „Kopciuszka”, „Srokę złodziejkę” i „Mojżesza w Egipcie”.
W 1823 r. Gioacchino udał się w podróż po Europie, stawiając przede wszystkim na Wielką Brytanię i Francję. W niedługim czasie został dyrektorem Opery Włoskiej w Paryżu, a także nadwornym kompozytorem oraz inspektorem śpiewu. Nie przestawał jednak tworzyć, czego dowodem są opery zatytułowane „Hrabia Ory” i „Wilhelm Tell” (z charakterystyczną uwerturą oraz niezwykłą sceną burzy). Niestety Rossini nie był zadowolony z napisanych przez siebie dzieł i zrezygnował z tworzenia muzyki aż na 40 lat. W tym czasie wiele podróżował po Europie, a także oddawał się pracy pedagogicznej. Przenosił się z Bolonii do Florencji, aby w końcu osiąść w Paryżu, gdzie zmarł 13 listopada 1868 r. W ostatnim okresie twórczej działalności Rossiniego powstały takie perełki jak: „Stabat Mater”, „Grzechy starości” oraz „Mała msza uroczysta”.
Gioacchino Rossini był przede wszystkim twórcą operowym, choć pod koniec swojego życia napisał również utwory religijne, kameralne oraz pieśni.