Piotr Czajkowski był pochodzącym z Rosji kompozytorem, który swoją twórczością wpłynął na rozwój muzyki w całej Europie. Dzieła Czajkowskiego stanowiły połączenie romantycznych założeń programowych oraz klasycznej formy.
Piotr Iljicz Czajkowski urodził się w kwietniu lub maju 1840 r. w Wotkińsku w średnio zamożnej rodzinie Ilii i Aleksandry Pietrowiczów. Rodzice zapewnili mu prawnicze wykształcenie i mimo iż podjął on po studiach posadę urzędnika, zrezygnował z tej kariery na rzecz największej miłości jego życia – muzyki. W 1861 r. rozpoczął on edukację muzyczną na zajęciach organizowanych przy Rosyjskim Towarzystwie Muzycznym w klasie Antona Rubinsteina. Rok później podjął regularne studia muzyczne w nowo otwartym konserwatorium w Petersburgu.
Nauka pod kierunkiem Rubinsteina i Zaremby miała wielki wpływ na twórczość Czajkowskiego, który tak jak jego mentorzy stał się wierny zachodniej tradycji kompozytorskiej, stojąc w opozycji do popularnej wówczas w Rosji tzw. Potężnej Gromadki, czyli grupy twórców inspirujących się muzyką ludową. Nie tylko pod tym względem Piotr był w kontrze do innych. Kiedy Czajkowski uświadomił sobie, że jest homoseksualistą, popadł w depresję i zaczął często podróżować, m.in. do Francji, Niemiec czy nawet USA.
W połowie lat 60. Przeniósł się do Moskwy i podjął posadę nauczyciela muzyki w Konserwatorium Moskiewskim. Wtedy także skomponował swoją pierwszą symfonię (I g-moll „Zimowe marzenia” op. 13) oraz operę („Wojewoda”). Kolejne jego dzieła- II Symfonia c-moll „Małorosyjska” op. 17 i I Koncert Fortepianowy przyniosły mu sławę. W 1877 r. stworzył również najsłynniejszy balet świata – „Jezioro łabędzie”.
Koniec lat 70. stanowił najpłodniejszy okres twórczy w życiu Piotra Czajkowskiego. Powstało wówczas wiele jego symfonii (III D-dur „Polska” op. 29, IV f-moll op. 36) i oper („Kowal Wakuła”, „Eugeniusz Oniegin”). W 1877 r. poślubił swoją zagorzałą fankę – Antoninę Iwanowną Milukową, z która rozwiódł się w 1881 r. Pozycja Czajkowskiego ugruntowała się kiedy stworzył takie balety jak: „Śpiąca królewna” i „Dziadek do orzechów”, Symfonię „Manfried” op. 58 oraz opery: „Mazepę” i „Damę pikową”. Zmarł w październiku lub listopadzie 1893 r. w Petersburgu.
P. Czajkowski zasłynął głównie jako twórca operowy, baletowy i symfoniczny, choć tworzył również uwertury, pieśni, utwory kameralne, koncerty, suity i fantazje orkiestrowe. Dzieła tego kompozytora charakteryzują się liryzmem, dramatyzmem psychologicznym postaci i doskonałością rzemiosła.
Piotr Czajkowski – „Dziadek do orzechów”:
fajne
masz racje bardzo to „fajne”
Gdyby nie geniusze, Czjkowski, Bizet, Verdii , oraz z innych dziedzin, ŚWIAT byłby nieznośny. Dzięki nim, jesteśmy pewni, że Bóg istnieje.
Święte słowa.!!!
A co ma jedno do drugiego?!
Przepisujcie warto, dostałem 6 z muzyki za to
piękny utwór bardzo mi się spodobał
Często Ssłucham Pas de Deux z „Dziadka do orzechów”. Wspaniały utwór. Co działo się w duszy Czajkowskiego kiedy go komponował?
Bardzo się przydało. Dziękuję
Urodzil sie w kwietniu badz maju, zmarl w pazdzierniku lub listopadzie.
Daty sa dokladnie znane, po prostu chodzi o tzw. stary i nowy styl (dwa kalendarze, inny w XIX-wiecznej Rosji, inny w Europie Zachodniej i Srodkowej), co skutkowalo kilkutygodniowym przesunieciem.
dziękuje za pomoc