Antonio Lucio Vivaldi urodził się 4 marca 1678 roku w Wenecji, zmarł 28 lipca 1741 roku w Wiedniu. To jeden z najwybitniejszych skrzypków i kompozytorów, włoskiego pochodzenia. Vivaldi był kapłanem katolickim, dlatego nazywano go Il Prete Rosso, czyli „Rudy Ksiądz”.

Antonio Vivaldi od urodzenia miał kontakt z muzyką. Jego ojciec grał na skrzypcach i uczył syna gry właśnie na tym instrumencie. Ponadto pracował w orkiestrze bazyliki św. Marka. Vivaldi, gdy skończył 25 lat, uzyskał święcenia kapłańskie. Wkrótce rozpoczął pracę nauczyciela gry na skrzypcach. Lekcji udzielał w lokalnym sierocińcu dla dziewczynek, Ospedale della Pietà. Z tym ośrodkiem związany był do końca życia.

Pierwszy utwór Vivaldi skomponował w 1705 roku. Po sukcesie sonat skrzypcowych, muzyk opublikował pierwszą operę Ottone in villa. Od 1718 roku pracował jako dyrygent na dworze księcia Filipa. Do Wenecji wrócił w 1727 roku i wówczas powstało jego najsłynniejsze dzieło „Il cimento dell’armonia e dell’inventione”, w którym znalazł się zbiór pt. „Cztery pory roku”. Antonio komponował przede wszystkim muzykę sakralną. W latach trzydziestych podróżował po Europie i pracował jako dyrygent. Zmarł nagle na nieznaną chorobę w 1741 roku, podczas pobytu w Wiedniu.

Twórczość Antonio Vivaldiego szybko zyskała popularność. Jego utwory znane były nie tylko w Wenecji, ale również we Francji czy Holandii. Artysta występował na scenie, dając koncerty. Szybko zyskał uznanie w środowisku muzycznym. Zainteresowanie znikło jednak po jego śmierci. Dzieła muzyka poszły w niepamięć, a on sam traktowany był bardziej jako ksiądz z zamiłowaniem do skrzypiec. Sytuacja zmieniła się za sprawą innego muzyka. O kunszcie Vivaldiego przypomniał Johann Sebastian Bach, który wykorzystał kompozycje włoskiego artysty przy swoich utworach. Ponownie doceniono muzykę Antonio Vivaldiego i obecnie traktowany jest na równi z innym artystami z tego okresu.

Znanych jest 859 kompozycji muzycznych, jakie stworzył Antonio Vivaldi. Część z nich nadal nie została odkryta. Świadczą o tym znaleziska z 1926 roku, kiedy to odnaleziono partytury do 140 dzieł instrumentalnych. Do tych najważniejszych utworów w całej twórczości kompozytora zaliczyć można:

• „Orlando finto pazzo”,
• „La costanza trionfante degl’amori e de gl’odii”,
• „Armida al campo”,
• „Tito Manlio”,
• „Il Giustino”,
• „Bajazet”,
• „Ginevra”,
• „Principessa di Scozia”,
• „Catone in Utica”.

Antonio Vivaldi – „Cztery Pory Roku. Wiosna”: