Robert Schumann

Robert Schumann - biografiaRobert Schumann urodził się 8 czerwca 1810 roku w Zwickau w Saksonii, zmarł 29 lipca 1856 roku w Endenich. Wybitny kompozytor i pianista niemieckiego pochodzenia. Główny przedstawiciel okresu romantyzmu w muzyce. Schumann był również krytykiem muzycznym. Zauważył wiele talentów kompozytorskich, odrykł m.in. Fryderyka Chopina i Johannesa Brahmsa.

Rodzice Roberta Schumanna wspierali artystyczne zainteresowanie syna. Ojciec był pasjonatem literatury, matka uczyła Roberta muzyki. W 1826 roku przewodniczył stowarzyszeniu miłośników literatury i na różnych spotkaniach mówił o powiązaniu muzyki i poezji. Zachęcał do rozwijania swoich artystycznych talentów. Jego życie mocno zmieniło się po śmierci ojca i samobójstwie siostry Emilii, która była chora psychicznie. Oba te wydarzenia bardzo wpłynęły na jego psychikę. Mimo zainteresowania muzyką, Schumanna studiował prawo w Lipsku. Nadal jednak zajmował się komponowaniem pieśni, m.in. do poezji Heinricha Heinego. Studia prawnicze porzucił w 1829 roku, czując coraz głębsze powołanie muzyczne. Intensywna nauka gry na fortepianie doprowadziła do paraliżu prawej ręki, co uniemożliwiło mu kontynuowanie kariery. Schumanna zajął się wówczas muzyczną krytyką.

Robert Schumann zakochał się córce Friedricha Wiecka, Klarze. Mimo niechęci ojca pianistki w 1840 roku doszło do ślubu. Mieli siedmioro dzieci. W tym okresie Schumann tworzył muzykę kameralną. Stał się cenionym muzykiem w środowisku ówczesnych artystów. W kolejnych latach pracował jako dyrektor muzyki poważnej w Dusseldorfie oraz dyrygent. To jednak nie przełożyło się na jego kondycję psychiczną. Pogłębiająca się depresja, zakończyła się próbą samobójczą. Robert Schumann chciał utopić się w Renie. Trafił do zakładu w Endenich, gdzie zmarł w wieku 46 lat.

Robert Schumann w swoim dorobku artystycznym miał różnorodne utwory, począwszy od opusów fortepianowych; przez pieśni instrumentalne i symfonie, po uwertury i koncerty fortepianowe. Do najważniejszych jego dzieł można zaliczyć „Utwory fantastyczne”, „Miłość poety”, symfonię Reńskiej, uwerturę Faust oraz operę Genowefa i muzykę do Manfreda Byrona.

Robert Schumann – „Marzenie”:

3 thoughts on “Robert Schumann

  1. Lubie szumana bo był bardzo fajnom muzyke grał i spiewal tesz bardzo pienknie brawo mega i wiwaty mial na scenah pozytywny byl i teras jusz nie ale no fainie bylo by go poznac brawo szuman pienknie.

Dodaj komentarz

Twój adres email nie zostanie opublikowany.